Nawiązujemy do zasad wiary starożytnego Kościoła oraz nauczania takich reformatorów jak Marcin Luter i Jan Kalwin. Wierzymy w Trójjedynego Boga (Ojca, Syna i Ducha Świętego), którego Ewangelia o Jezusie Chrystusie ma moc zmieniać ludzkie życie i rzeczywistość wokół nas. Wierzymy, że jedynym natchnionym, nieomylnym i ostatecznym autorytetem w sprawach wiary oraz codziennej praktyki jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu.
Teologię naszych kościołów wyrażają wyznania wiary starożytnego Kościoła (Apostolskie Credo, Nicejskie Wyznanie Wiary, Symbol Chalcedoński), a także konfesje z czasów reformacji: Belgijskie Wyznanie Wiary, Katechizm Heidelberski, Kanony z Dort, Konfesja Sandomierska.
PISMO ŚWIĘTE
Wierzymy, że Pismo Święte, Stary i Nowy Testament w swoich manuskryptach, jest objawionym i natchnionym Słowem Boga. Wierzymy, że jest całkowicie prawdziwe i bezbłędne. Jest podstawą wszelkiego poznania. Pismo Święte jest autorytatywne samo w sobie. Jego autorytet nie zależy od świadectwa żadnego człowieka ani Kościoła, lecz pochodzi wyłącznie od Boga, jako jego autora, który sam w sobie jest prawdą. Wierzymy, że wewnętrzne oświecenie przez Ducha Świętego jest konieczne do właściwego zrozumienia tego, co Pismo Święte objawia. Pismo Święte powinno być interpretowane przez Pismo. Wszystkie spory religijne mają być rozstrzygnięte przez Pismo Święte i jedynie przez Pismo Święte.
2 Tm. 3.16-17, 2 Pt. 1.20-21, Ef. 2.20, 1 Kor. 2.13-14, 1 Tes. 2.13, Hbr. 4.12
BÓG
Wierzymy, że istnieje tylko jeden prawdziwy, żywy Bóg, który jest duchem. Jest Stwórcą i Panem wszechświata i wszystkiego, co go wypełnia. Istnieje wiecznie w trzech osobach – Ojciec, Syn i Duch Święty. On jest najwyższą świętością, mądrością, niezależnością i absolutem. Bóg stworzył wszystko dla swojej chwały i każde stworzenie jest poddane Jego suwerennej i niezmiennej woli. On w swych doskonałych planach czyni wszystko co zechce, czy to w dziele stworzenia, czy w dziełach swej opatrzności, czy też w dziele odkupienia. Jest pełen dobroci i prawdy. Nagradza tych, którzy szukają Go gorliwie. Lecz nienawidzi grzechu. Nie przeoczy winy i nie oszczędzi winnego, i jest doskonale sprawiedliwy w wykonywaniu wyroku.
Rdz. 1.1, Pwt. 6.4, Iz 6.3, 45.5-7, Mt. 28.19, Ef. 1.3-12, Ap. 4. 11
CHRYSTUS
Wierzymy, że Jezus Chrystus jest Bogiem z Boga, Jednorodzonym Synem z Ojca. W Nim, przez Niego i dla Niego wszystko zostało stworzone. On jest przed wszystkimi rzeczami. Wszystko na Nim jest ugruntowane. W wyznaczonym czasie, poczęty z Ducha Świętego, narodził się z dziewicy Marii i nie tracąc nic ze swojej Boskości, stał się prawdziwym człowiekiem. Sam będąc bez grzechu, w pełni zachowawszy Prawo, wziął na siebie karę za nasze grzechy, umierając na krzyżu, stał się doskonałą ofiarą – tak zgładził nasze grzechy, przejednał sprawiedliwy Boży gniew ciążący nad nami, stał się jedynym Zbawicielem i jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludźmi. Złożony w grobie, trzeciego dnia zmartwychwstał w ciele, pokonał śmierć i wstąpił na niebiosa, gdzie siedząc po prawicy Ojca, wstawia się za nami.
Iz. 7.14, Mt. 1.18-25, Jn. 1.1-18, Rz. 3.24-25, Ef. 1.20, Flp. 2.5-8, Kol. 1.15-17, Hbr. 1.2, 7.25-26, 9.24, 1Pt. 1.18-19, 2.24, 3.18
DUCH ŚWIĘTY
Wierzymy, że Duch Święty jest osobą na równi odpowiedzialną za dzieło stworzenia i zbawienia, co Ojciec i Syn. On przekonuje świat o grzechu, sprawiedliwości i sądzie. Przez Niego, który zamieszkuje w nas, otrzymaliśmy nowe życie, zostaliśmy zapieczętowani, obdarowani darami łaski, jesteśmy pouczani i prowadzeni.
Jn. 14.16-17, 16.7-12, Rz. 8.9, Ef. 1.13-14, 1Kor. 12.4-13
CZŁOWIEK
Wierzymy, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz jako istotę cielesną i duchową. Mężczyzna i kobieta zostali powołani do istnienia, by poprzez życie w posłuszeństwie Bożym przykazaniom uwielbić Boga. Jednak człowiek zgrzeszył i grzech skaził jego naturę. Uczynił go martwym duchowo i całkowicie podbił w niewolę zła. Każda sfera jego życia została zdeprawowana przez grzech. Ta deprawacja, wraz z jej konsekwencjami, stała się udziałem każdej istoty ludzkiej, tak że żyje ona w grzechu, nie jest w stanie ożywić się dla Boga, nie potrafi naprawić deprawacji swej natury – jest zgubiona i czeka ją tragedia wiecznego potępienia, piekło.
Rdz. 2.7, Iz. 43.7, Mt. 25.31-46, Rz. 3.9-18, 5.12, 2Kor. 5.1-9, Ef. 4.17-19
GRZECH
Wierzymy, że każde uchybienie wobec Bożego Prawa w czynach, pragnieniach lub naturze jest grzechem. Każdy człowiek rodzi się z grzeszną naturą, której pozostaje niewolnikiem, jeżeli Chrystus nie da mu wolności. Z powodu swojej grzesznej natury każdy człowiek jest duchowo martwy i nie może podobać się Bogu. Grzech ściąga na człowieka sprawiedliwy Boży gniew i sąd, którego wynikiem jest wieczne potępienie, śmierć i oddzielenie od Boga.
Rdz. 2.16-17, 3.1-19, Ps. 51.7, Rz. 1.18, 3.9-18, 3.23, 5.10-12, 6.23, 1Kor. 2.14, Ef. 2.1-3, 1Jn 1.8
ZBAWIENIE
Wierzymy, że zbawienie grzesznika, to jest wybawienie go od zguby, wiecznego potępienia, i obdarzenie życiem wiecznym, jest możliwe tylko dzięki łasce Boga i tylko na podstawie ofiary Jezusa Chrystusa. Nikt, w żaden sposób i przez żaden uczynek nie może na zbawienie zasłużyć ani zapracować, ani nie może dać Bogu powodu do okazania mu łaski. Może je otrzymać jedynie w darze i przyjąć przez wiarę, całkowicie zdając się na Boga. Zbawiając człowieka Bóg w swojej suwerenności powołuje go według upodobania swojej woli przez swoje Słowo i Ducha, odradza jego serce, przywodzi do upamiętania i pokuty, przypisuje sprawiedliwość Chrystusa, usynawia i włącza do społeczności Kościoła, Ciała Chrystusa. Ludzie, którym te błogosławieństwa zostały udzielone, nie mogą ani całkowicie, ani ostatecznie odpaść od stanu łaski, lecz z pewnością wytrwają w łasce do końca i będą zbawieni na wieki, ponieważ Bóg nigdy nie cofnie swojego powołania i swoich darów. Wytrwanie to nie zależy od woli i wysiłków człowieka, lecz od niezmienności Bożej decyzji o wybraniu. Nasze zbawienie nie jest owocem naszych czynów i pragnień, ale jest darem Bożej łaski. Zbawienie otwiera przed człowiekiem wszystko, co jest potrzebne do życia w pobożności, rodzi w nim dobre uczynki, do których Bóg go przeznaczył, i kształtuje świętość jego życia.
Jn. 1.12, 5.24, 10.27-29, Rz. 5.9-10, 6.1-22, 8.1, 28-39, 2Kor 5.21, Ef. 1.4-14, 2.1-10, 1Pt. 1.18-19
KOŚCIÓŁ
Wierzymy, że kościół jest małżonką, ciałem i pełnią Chrystusa, „który wszystko we wszystkim wypełnia”. Kościół widzialny jest powszechny (nie ograniczony do jednego narodu), składa się z ludzi na całym świecie, którzy wyznają wiarę w Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela oraz ich dzieci. Kościół ten jest królestwem Pana Jezusa Chrystusa, domem i rodziną Bożą, poza którą nie ma możliwości zbawienia. Wyróżnikami prawdziwego Kościoła jest wierne głoszenie Bożego Słowa i prawowite zarządzanie ustanowieniami. Powszechny lub uniwersalny niewidzialny Kościół składa się z ogólnej liczby wybranych, którzy byli, są lub będą zgromadzeni w jedno w Chrystusie, będącym głową Kościoła.
Mt. 16.16-20, 28.18-20. Dz. 2.1-21, 38-47, Rz. 12.5-8, 1Kor. 11.18-20, 12.12, Ef. 2.11-3.6
SAKRAMENTY
Wierzymy, że sakramenty są ustanowionymi przez Boga świętymi znakami i pieczęciami przymierza łaski, reprezentującymi Chrystusa i Jego dzieło. Potwierdzają nasze zainteresowanie Chrystusem zarówno odróżniając należących do Kościoła od reszty ludzi, jak i angażując ich w służbę Bogu według Jego Słowa. Istnieją tylko dwa sakramenty ustanowione przez Chrystusa, naszego Pana w Ewangelii: Chrzest i Wieczerza Pańska. Chrzest dla osoby przyjmującej ma być znakiem włączenia w przymierze z Bogiem przez ofiarę Chrystusa, a także znakiem włączenia jej do społeczności Kościoła, znakiem społeczności z Chrystusem w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, znakiem wszczepienia w Chrystusa i przebaczenia grzechów. Wyraża on również oddanie siebie Bogu przez Jezusa Chrystusa, aby móc żyć i postępować w nowości życia. Wieczerza Pańska, praktykowana pod postacią chleba i wina, jest ustawiczną pamiątką Chrystusa i ukazuje znaczenie Jego ofiary i śmierci. Została również ustanowiona i po to, aby utwierdzić świętych w wierze, że wszystkie dobrodziejstwa pochodzące z ofiary Chrystusa są ich udziałem. Ma przyczyniać się do ich duchowego karmienia i wzrastania w Chrystusie, oraz do umocnienia poczucia obowiązku wobec Niego. Wieczerza jest również więzią i zadatkiem społeczności, którą wierzący mają z Chrystusem i ze sobą nawzajem. Prawo uczestnictwa w sakramentach chrztu i Wieczerzy Pańskiej mają dorośli wierzący oraz ich dzieci.
Mt. 20.18-20, Jn. 6.48-59, Dz. 2.38-42, Dz 16.15, 30-31; Rz. 6.1-11, 1Kor. 10.16, 11.18,28-32, 12.13
RZECZY OSTATECZNE
Wierzymy, że kresem wszystkich wydarzeń obecnego czasu będzie tryumfalny i oczywisty dla każdego powrót Jezusa Chrystusa na ziemię. Nastąpi to w wyznaczonym przez Boga czasie, którego nikt z ludzi nie może przewidzieć. Następnie zmartwychwstaną sprawiedliwi i niesprawiedliwi. Niesprawiedliwi zostaną osądzeni i skazani na wieczne potępienie. Sprawiedliwi natomiast posiądą nowe niebo i nową ziemię, w których mieszka sprawiedliwość.
Mt. 25.31-46, 1Tes. 4.13-5.10, 2Pt. 3.13, Ap. 20.11-15